جناب آقای مصطفی عابدی فروردین ماه سال ۱۳۵۰ در تهران منطقه باستانی و باقدمت شهر ری متولد شدند.
ایشان فارغ التحصیل از دانشکده علوم سیاسی فرهنگ و ارتباطات می باشند.
سال هاست که با هنر عکاسی ایشان در جلسات فرهنگی - ادبی و همایش ها آشنا هستیم.
در حال حاضر ایشان کارشناس مدیریت امور فرهنگی و هنری بوده و مشاوری قوی در امور طراحی و عکاسی است. برای این هنرمند خوب کشورمان آرزوی موفقیت داریم.
عکس دسته جمعی بزرگان و نامداران ادبیات و شعر ایران زمین در مراسم ختم استاد محمود شاهرخی٬ اسامی برخی از عزیزان که در خاطرم هست٬ به ترتیب از راست به چپ:
نفر اول جناب آقای بهرنگ امان٬ نفر دوم جناب استاد یاور همدانی٬ نفر چهارم جناب استاد حسین آهی٬ نفر هشتم برادر استاد شاهرخی مرحوم
با خبر شدیم در ماهی که گذشت سالگرد انجمن ادبی بهارخاقانی که آخرین شنبه هر ماه در فرهنگسرای ارسباران تشکیل می گردد برگزار شد. اعضاء و دوستداران این محفل فرهنگی جهت تقدیر از مدیریت محترم جلسه جناب سرهنگ هوشنگ وزیری تندیس و تابلوی زیبایی با تصویر خاقانی شاعر ارجمند ایران‌زمین تهیه و حضور ایشان تقدیم نمودند. سرهنگ وزیری برای سیزدهمین سال پاسداشت انجمن را برگزار کرده‌اند٬ برای ایشان٬ سرکار خانم دکتر واله و دیگر هنرمندان آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.
روز دوشنبه به تاریخ 16 مردادماه سال 91، انجمن ادبی استاد کمال زین‌الدین با حضور تعداد بسیاری از دانشمندان، ادیبان، شاعران و اهالی موسیقی تشکیل گردید. طبق مرسوم٬ دبیر جلسه جناب آقای هوشنگ وزیری با مدیریت و درایت همیشگی برنامه را آغاز و نخستین سخنور و سخنران این محفل جناب آقای لاهیجی را به جایگاه دعوت نمودند.
استاد لاهیجی: شاعر و نویسنده‌ای توانا که چنین گفت: برای تحمل سنگینی زندگی باید توانا بود و به قول فردوسی طوسی ما وقتی توانا می‌شویم که دانش سراغ مان بیاید. درس اول دانش این است که در تمام لحظات زندگی شاد باشیم، قوی باشیم و از زندگی لذت ببریم. عامه مردم مخالف این امر هستند و می گویند دنیا کهنه‌تر از آن است که شادی بیاورد و جز کسالت حاصلی ندارد. لکن دانشمندان می‌گویند: دنیا سراسر شادی است بشرط آنکه نوآوری کنیم و نو باشیم. البته امروز نوآوری‌های بسیاری صورت گرفته است بطوریکه قابل شمارش نیست اما باز هم دردها و مساله‌ها وجود دارند.!! چرا؟
نخست اینکه به اندازه کافی نوآوری نکرده‌ایم و متاسفانه عده بسیاری دوست دارند مثل قدیم زندگی کنند و دوم آنکه نوآوری‌ها را از آخر شروع کردیم. در حالیکه باید از اول شروع می کردیم. اصل محبت و اصل عشق را فراموش نکنیم. متاسفانه با هم زندگی می کنیم لکن غمخوار هم نیستیم...
سوداگر آتشکده عشق، نه آزیم
دائم ز لهیب دل آشفته گدازیم
از حرمت آن آتش سوزان و مقدس
با سینه چون آینه در سوز و گدازیم
گر ساغر ما پر بود از خون دل ماست
زآن باده وضو ساخته در عین نمازیم
در محفل یاران وفا پیشه چو شمعیم
در نزد حریفان کهن محرم رازیم
آسوده ز آشوب مقامیم به دنیا
چون بنده عشقیم از آن سر بفرازیم
در معرکه عشق ز جان می نهراسیم
گر سر به ره دوست نبازیم چه بازیم
بی سوز و غم عشق رفیعا نتوان زیست
خوشتر که در این شوق بسوزیم و بسازیم
سروده فوق اثر استاد عالیقدر و سخنور جناب آقای عبدالرفیع حقیقت می باشد.
ایشان مولف بیش از 110 عنوان کتاب هستند از جمله مجموعه گرانقدر نگین سخن
برای این بزرگ مرد اندیشه، تاریخ و ادبیات ایران آرزوی موفقیت و سلامتی داریم.
